Detalji o zapisu Back
Model za definisanje karakteristika tokova putnika na liniji javnog gradskog transporta putnika : doktorska disertacija
Zivanovic, Predrag V. - Prvi autor
Tica, Slaven M. - Mentor
Bojovic, Nebojsa Z. - Thessis Adv. Member/Član komisije
Delibasic, Boris - Thessis Adv. Member/Član komisije
Tica, Slaven M. - Mentor
Bojovic, Nebojsa Z. - Thessis Adv. Member/Član komisije
Delibasic, Boris - Thessis Adv. Member/Član komisije
Monografska publ./Monography
Serbian/Srpski
[P. V. Zivanovic]
2018
Beograd
344 lista : graf. prikazi, tabele ; 30 cm + 1 elektronski opticki disk (CD-ROM)
Na spor. nasl. str.: Model for defining passenger flow characteristics on urban public transport line : doctoral dissertation. - Biografija: listovi 343-344. - Umnozeno za odbranu. - Univerzitet u Beogradu, Saobracajni fakultet, odbranjeno 04.06.2018. - Bibliografija: listovi 294-307. - Rezime ; Abstract.
Javni gradski transport putnika je podsistem grada koji služi ostvarivanju niza ciljeva, a pre svih obezbeđivanja mobilnosti svih stanovnika. Optimizacija strukture i funkcionisanja urbanih sredina i njihovih transportnih sistema je veoma složen i odgovoran zadatak sa dalekosežnim posledicama u svim sferama života njegovih stanovnika. Struktura i veličina sistema javnog gradskog transporta putnika direktno zavisi od transportnih potreba i transportnih zahteva korisnika koji su u različitim karakterističnim časovima u toku dana, danima i sezonama, različiti po obimu i po intenzitetu. Može se reći da transportni zahtevi predstavljaju ključni faktor od uticaja na proces optimizacije svih angažovanih resursa u sistemu (infrastrukturu mreže linija, vozila, zaposlene, finansije, transportne kapacitete itd.).
Usklađivanje transportne ponude sa transportnim zahtevima podrazumeva kontinuirani reinženjering strukture i funkcionisanja sistema, čija je ciljna funkcija usmerena na poboljšanje efikasnosti i efektivnosti sistema. Kroz originalni model raspodele prihoda između vlasnika tržišta transportnih usluga (organa lokalne uprave) i operatora, u okviru rada prikazano je kako kontrola praćenja obima realizovanih transportnih zahteva može uticati na održivost sistema u celini.
Poznajući prirodu ponašanja transportnog sistema u uslovima realnog funkcionisanja, veliki broj unutrašnjih i spoljnih faktora izaziva različite poremećaje koji se projektuju na pouzdanost i stabilnost pružanja transportne usluge. U okviru rada definisana je originalna metodologija za utvrđivanje i kvantifikaciju uticaja najznačajnijeg dinamičkog elementa (realizovanog intervala) na transportne zahteve (protok putnika). Metodologija je uspešno testirana na linijama iz realnog sistema javnog gradskog transporta putnika u Beogradu. Fleksibilnost se ogleda i u činjenici da primena metodologije nije uslovljena stepenom tehničko-tehnološke razvijenosti sistema i načinom formiranja baze podataka o osnovnim karakteristikama linije.
Na osnovu analiza odnosa i međusobnog uticaja elemenata funkcionisanja i transportnih zahteva na liniji javnog gradskog transporta putnika na mikro nivou, odnosno na nivou linije, polaska i vozila, definisan je model za utvrđivanje karakteristika transportnih zahteva zasnovane na reprezentativnim uzorcima podataka dobijenih primenom specijalnih metoda transportnog inženjeringa u realnom sistemu javnog gradskog transporta putnika. Razvoj modela podstaknut je i činjenicom da u realnim složenim sistemima sa stohastičkom promenom stanja, kakav je sistem javnog gradskog transporta putnika, prosta ekspanzija množenjem vrednosti parametra dobijene iz uzorka sa obrnutom vrednošću faktora izbora elemenata u uzorku, ne garantuje uvek optimalne rezultate.
Definisana su dva modela za ekspanziju transporta putnika. Kroz analizu tačnosti modela u estimaciji protoka putnika na liniji javnog gradskog transporta putnika, i njihove osetljivosti na više nivoa (tip uzoraka, tip stajališta, period dana) utvrđeno je optimalno polje primene svakog od modela.
Dat je algoritam za primenu modela za ekspanziju protoka putnika u realnim sistemima javnog gradskog transporta putnika. Kvalitet i primenljivost modela dokazana je kroz primenu modela na kompletnoj mreži od 150 linija javnog gradskog transporta putnika u Beogradu korišćenjem originalnog specijalizovanog softvera Public Transport Demand Analysis Tool – PTD razvijenog u okviru disertacije.
Usklađivanje transportne ponude sa transportnim zahtevima podrazumeva kontinuirani reinženjering strukture i funkcionisanja sistema, čija je ciljna funkcija usmerena na poboljšanje efikasnosti i efektivnosti sistema. Kroz originalni model raspodele prihoda između vlasnika tržišta transportnih usluga (organa lokalne uprave) i operatora, u okviru rada prikazano je kako kontrola praćenja obima realizovanih transportnih zahteva može uticati na održivost sistema u celini.
Poznajući prirodu ponašanja transportnog sistema u uslovima realnog funkcionisanja, veliki broj unutrašnjih i spoljnih faktora izaziva različite poremećaje koji se projektuju na pouzdanost i stabilnost pružanja transportne usluge. U okviru rada definisana je originalna metodologija za utvrđivanje i kvantifikaciju uticaja najznačajnijeg dinamičkog elementa (realizovanog intervala) na transportne zahteve (protok putnika). Metodologija je uspešno testirana na linijama iz realnog sistema javnog gradskog transporta putnika u Beogradu. Fleksibilnost se ogleda i u činjenici da primena metodologije nije uslovljena stepenom tehničko-tehnološke razvijenosti sistema i načinom formiranja baze podataka o osnovnim karakteristikama linije.
Na osnovu analiza odnosa i međusobnog uticaja elemenata funkcionisanja i transportnih zahteva na liniji javnog gradskog transporta putnika na mikro nivou, odnosno na nivou linije, polaska i vozila, definisan je model za utvrđivanje karakteristika transportnih zahteva zasnovane na reprezentativnim uzorcima podataka dobijenih primenom specijalnih metoda transportnog inženjeringa u realnom sistemu javnog gradskog transporta putnika. Razvoj modela podstaknut je i činjenicom da u realnim složenim sistemima sa stohastičkom promenom stanja, kakav je sistem javnog gradskog transporta putnika, prosta ekspanzija množenjem vrednosti parametra dobijene iz uzorka sa obrnutom vrednošću faktora izbora elemenata u uzorku, ne garantuje uvek optimalne rezultate.
Definisana su dva modela za ekspanziju transporta putnika. Kroz analizu tačnosti modela u estimaciji protoka putnika na liniji javnog gradskog transporta putnika, i njihove osetljivosti na više nivoa (tip uzoraka, tip stajališta, period dana) utvrđeno je optimalno polje primene svakog od modela.
Dat je algoritam za primenu modela za ekspanziju protoka putnika u realnim sistemima javnog gradskog transporta putnika. Kvalitet i primenljivost modela dokazana je kroz primenu modela na kompletnoj mreži od 150 linija javnog gradskog transporta putnika u Beogradu korišćenjem originalnog specijalizovanog softvera Public Transport Demand Analysis Tool – PTD razvijenog u okviru disertacije.
LOADING LIST...
LOADING LIST...
